Mibekc

Bugün bi kez daha farkettim bunu. Lise yıllarımda dinlediğim bazı sanatçıları, yaptığım bazı şeyleri sırf toplum iyi karşılamıyo diye nasılda bırakıvermişim.

Farkettiğimde canım gerçekten yanmadı değil. Düşünsenize sırf birileri bişeyleri beğensin onaylasın diye keyif aldığınız şeylerden vazgeçiyosunuz. Bu acınası ve farkedince acıtası bişey hemde oldukça.

Ben mesela rap dinlerdim; en son dinlediğim şarkıları düşününce hiç birini hatırlamıyorum ama o zaman oluşan müzik kulağım sayesinde sanırım dinlediğim rap şarkıları hatırlıyorum. Yabancı şarkı dinleyelim kelime öğrenelim geyiğine kaptırıp dinlediğim hiç bi yabancı şarkıyı hatırlamıyo değilim sevdiklerimde çıktı karşıma ama hepsi o zamanki müzik kulağıma yakın şeyler bunu şimdi farkediyorum.

Böyle önerisel bi site olmasını istemediğimden burdan yazmıcam şunu severim, bunu dinlemelisin diye ama azcık karıştırınca şarkıları eğer ara sıra açtığın bi şarkı varsa ve bu ara sıra sayısı 3-5 i geçtiyse demekki onu seviyorsun demektir. Başkaları ne düşünürse düşünsün onu dinle bence. En azından kendin ol.

Bu biraz zor ama kendin olunca hayattan daha fazla zevk alıyorsun. Öyle işte klasik geyik muhabbeti buda farkındayım...

Bu baskının gereklerini yaptığını kabullenmek, bu baskının acıttığından daha fazla acıtıyor insanın canını bunu farkettim işte bugün ben. Bu yüzden bunu yazmak istedim. Biraz boş bi yazı oldu belki ama sadece bi kaç kişinin bir kez girip baktığı ve bi daha asla girmediği bi blog için yazılabilir bir konu bence.